SPITAELS: MORT D’UN SEPARATISTE CORROMPU – DOOD VAN EEN CORRUPTE SEPARATIST

De B.U.B. vindt het jammer dat Spitaels zijn proces wegens grondwetssfraude, het aanzetten tot taalracisme, het creëren van taalapartheid en verstoring van de openbare orde ontloopt. Spitaels had in de cel moeten sterven !

Le B.U.B. regrette que Spitaels échappe à son procès pour fraude constitutionnelle, incitation au racisme linguistique, création d’un système d’apartheid linguistique et atteinte à l’ordre public. Spitaels aurait dû mourir en prison !

LA VERITE SUR JULES DESTREE – DE WAARHEID OVER JULES DESTREE

Op 15 augustus 2012 was het honderd jaar geleden dat de Henegouwse politicus Jules Destrée een brief schreef aan de Koning der Belgen, Albert I, waarin hij zei dat er geen Belgen meer waren, maar enkel nog zogenaamde Vlamingen en Walen. De “Waalse” beweging beschouwt hem als een held, maar eigenlijk was hij een ordinaire racist en was zijn federalistisch gedachtegoed een vloek voor de Belgische maatschappij.

Le 15 août 2012, on commémorait qu’il y a cent ans, le politicien hennuyer, Jules Destrée, écrivait une lettre au Roi des Belges, Albert Ier, dans laquelle il prétendait qu’il n’y avait plus de Belges, mais seulement encore des soi-disant « Flamands » et « Wallons ». Le mouvement “wallon” le considère comme un héros, mais en réalité il ne fut qu’un raciste ordinaire et sa pensée fédéraliste se révélait comme une malédiction pour la société belge.

181 JAAR GELEDEN – IL Y A 181 ANS – VOR 181 JAHRE

Op 21 juli is het de Belgische nationale feestdag. Dan herdenken de Belgen de eedaflegging van de eerste Koning der Belgen, Leopold I, op het Koningsplein te Brussel.

Le 21 juillet, c’est la Fête nationale belge. A cette occasion, les Belges commémorent la prestation de sserment du premier Roi des Belges, Léopold Ier, Place Royale à Bruxelles.

Am 21. Juli ist es der Belgischen Nationalen Feiertag. Zu dieser Gelegenheit gedenken die Belgier die Beschwörung des ersten Königs der Belgier, Leopld I., am Königsplatz in Brüssel.

DE SLAG BIJ WOERINGEN (1288)

Het in 1830 gestichte Koninkrijk België kende een lange voorgeschiedenis, die teruggaat tot de eenmaking van de verschillende vorstendommen (Vlaanderen, Brabant, Henegouwen…) onder de Bourgondische hertogen in de 15de eeuw. Aangezien het graafschap Vlaanderen en het hertogdom Brabant de eerste territoria waren die de Bourgondiërs verenigden, ging het jonge Koninkrijk dit gedeelte van het land als zijn kerngebied beschouwen. Omdat Frankrijk gedurende de hele 19de eeuw een bedreiging voor België bleef (zie onze publicatie), herdacht de Belgische staat met veel luister de Guldensporenslag (1302). Achtereenvolgens de Vlaamse en de Vlaams-nationalistische beweging zouden die veldslag – onterecht – in hun retoriek opnemen (zie onze tekst). Minstens even belangrijk, maar onterecht veel minder bekend, is de Slag bij Woeringen in 1288 die de oostgrens van België zou verleggen.

LA BELGIQUE, UNE COLONIE FRANCAISE? – BELGIË, EEN FRANSE KOLONIE?

On ne pouvait ignorer à l’approche des élections françaises que les médias du régime antibelge et surtout ceux de la « communauté française » – en l’occurrence, la désignation est plus appropriée que celle de « Fédération Wallonie-Bruxelles » – ont suivi l’événement avec un intérêt plus qu’ordinaire. Il semblait comme si la Belgique était devenue le 120ème département – ou la 28ème région – de France. Toutefois, ne serait-ce déjà bien plus une réalité à l’heure actuelle que nous ne le pensons ? Ou est-ce une coïncidence que nos banques, notre secteur de gaz et d’électricité ainsi qu’une grande partie de notre secteur d’alimentation sont aux mains de Français?

Je kon er in de aanloop naar de Franse presidentsverkiezingen moeilijk naast kijken: de anti-Belgische regimemedia, en vooral die in de “Franse gemeenschap” – de benaming is in casu toepasselijker dan de “Communauté Wallonie-Bruxelles” – schonken aan dit evenement een meer dan gewone belangstelling. Het leek wel alsof België het 102de departement – of de 28ste regio – van Frankrijk was geworden. Maar is dat vandaag al niet meer het geval dan we denken? Of is het soms toeval dat onze banken, onze gas- en elektriciteitsector alsook een groot deel van onze voedingssector in Franse handen zijn?