WAS DIT EEN EERLIJKE CAMPAGNE ?
Niets is perfect in deze wereld. Dat weten we en dat is des te meer het geval voor de Belgische verkiezingen. Op 10 juni hebben we allen (op ongeveer een miljoen stemgerechtigde Belgen na) onze stem kunnen uitbrengen. De meeste gingen uiteraard, doch spijtig genoeg, naar de traditionele partijen, die verantwoordelijk zijn voor de communautaire catastrofe in België. Maar kon dat wel anders?
Hebben de traditionele partijen niet een quasi-monopolie op de media, en vooral de “openbare”? Krijgen zij geen slordige 50.000.000 euro per jaar van de belastingbetaler om hun campagnes te voeren (nota bene 5 keer méér dan het Koningshuis)? Hebben zij geen kiesdrempel van 5% ingevoerd in 2004 om hun tanende macht te beschermen? Hebben zij de financiering van kleine partijen niet drastisch aan banden gelegd door de wet van 1989?
Eén van de meest tergende zaken in deze campagne van 2007 was het systematisch overplakken van de affiches van de kleine partijen, zoals die van de B.U.B.. Wij betalen alles met ons eigen geld en dat van onze leden en toch worden vooral wij geviseerd door de grote partijen. Ten eerste omdat voor ons nauwelijks of geen plaats wordt voorzien op de verkiezingsborden en ten tweede omdat we systematisch door de grote partijen worden overplakt. Wij hebben géén duizenden affiches en géén professionele plakploegen en daar profiteren de particraten natuurlijk van.
De kiezer wordt dus “aan 100 per uur” bedrogen. Dat is de realiteit. Een eerlijke campagne was dit zeker niet en de B.U.B. gaat de OVSE hiervan op de hoogte brengen.
De B.U.B. vraagt:
1) de afschaffing of minstens een serieuze vermindering van de partijsubsidies;
2) een gelijke toegang tot de openbare media voor alle politieke partijen, ongeacht hun grootte, die in minstens drie kiesomschrijvingen van het land opkomen en dit vanaf de neerlegging van de lijsten;
3) de verplichting voor de gemeenten om per partij een plaats op de verkiezingsborden te voorzien. Deze borden dienen met gaas afgeschermd te worden (zoals dat nu fantastisch goed werkte in de Stad Brussel bijvoorbeeld).
De B.U.B. staat dus niet alleen voor unitarisme, maar ook voor méér democratie.
