UNE FOIS DE PLUS, DE WEVER SE RIDICULISE
Le 25 décembre 2016, la chaîne flamingante VTM a accordé une énième tribune libre à Bart De Wever (N-VA). Le bourgmestre anversois et président du parti séparatiste N-VA a saisi l’occasion pour s’en prendre à l’ancien Roi Albert II … tout en faisant l’éloge de son fils.
- Les élections de 2010
Selon De Wever, le Roi a joué un rôle politique clair lors de la formation de 2010. “Il peut vraiment exercer du pouvoir lorsqu’il n’y a pas de gouvernement” (en réalité, cela devrait être : « pas de nouveau gouvernement » (note du B.U.B.)). Et il a ajouté qu’à l’époque, le Roi aurait fait tout pour aider le futur premier ministre Di Rupo (PS) et certainement pas la N-VA. ”Nous étions au loin le plus grand parti, mais celui auquel on a laissé le moins d’initiative” (ce qui n’est pas vrai, selon le B.U.B., parce que De Wever a été informateur pendant un laps de temps appréciable) (1).
L’article 96 de la Constitution belge stipule que le Roi nomme ses ministres. Il est donc parfaitement normal que le Chef d’Etat joue un rôle politique pendant la formation du gouvernement. Au cours de ce processus, il ne doit ni tenir compte du nombre des voix obtenues par les (in)formateurs qu’il nomme, ni du temps qu’il leur accorde.
En outre, même sans nouveau gouvernement, les pouvoirs du Roi sont constitutionnellement limités par les ministres (de iure) et par la particratie (de facto) (2).
De Wever reproche également au Roi Albert II d’avoir fait tout son possible pour lui rendre la tâche plus compliquée. Cela ne peut cependant être reproché au Roi. En effet, l’article 91 de la Constitution stipule que le Roi doit défendre l’unité de la Belgique tandis que De Wever n’en a jamais fait un mystère qu’il voulait la fin du pays.
Néanmoins, l’accord communautaire final sur la sixième « réforme » de l’Etat du 1er décembre 2011 négocié par Di Rupo a repris des pans entiers ou des parties des propositions de Bart De Wever contenues dans sa note du 17 octobre 2010.
- L’allocution royale à l’occasion de la Fête de Noël de 2012
Le séparatiste a également attiré l’attention sur le discours royal prononcé à l’occasion de la Fête de Noël de 2012.
Dans son discours sur la crise, le Roi s’était exprimé ainsi: “En ces temps perturbés que nous vivons, soyons vigilants et montrons-nous lucides face aux discours populistes. Ils s’efforcent toujours de trouver des boucs émissaires à la crise, qu’il s’agisse de l’étranger ou des habitants d’une autre partie de leur pays. Ces discours existent aujourd’hui dans de nombreux pays européens et aussi chez nous. La crise des années 30 et les réactions populistes de cette époque ne doivent pas être oubliées. On a vu le mal que cela fit à nos démocraties”.
On invite le lecteur à consulter notre texte approfondi publié à l’époque (lien). Selon De Wever, le message constituait l’expression d’une opinion politique claire. ”Tout le monde l’a reconnu”, disait-il. Apparemment pas son propre parti qui, à l’époque, ne se sentait ‘pas visée’. Selon De Wever “Tout le monde a pu reconnaître que c’était la voix d’Elio Di Rupo qui parlait à travers le Roi. Le premier ministre a abusé d‘un Roi en fonction”.
D’abord De Wever regrette donc que l’ancien Roi des Belges ait été une marionnette des politiciens, ce qui est en soi déjà fort remarquable pour un républicain. Qui plus est, il n’est pas du tout certain que le Roi Albert II ne fût pas convaincu de ses propres déclarations, que l’on entend d’ailleurs souvent de la bouche de journalistes et de politiciens de toute l’Europe.
De Wever affirma encore qu’il est anormal dans une démocratie que quelqu’un qui occupe « par hasard » (sic, en vertu de la Constitution (B.U.B.)) (3) une certaine chaise puisse dire à la population comment celle-ci doit penser. La liberté d’opinion n’est pourtant pas réservée aux seuls politiciens élus. De plus, si De Wever est de cet avis, pourquoi a-t-il attaqué l’ancien premier ministre qu’il estime responsable des paroles et des actes du Roi? Cela n’est pas très logique…
La réalité est que De Wever attaque l’ancien Roi Albert II pour saper encore une fois la fonction royale qui est toujours le symbole de l’unité de la Belgique. L’homme n’ose cependant pas (encore) attaquer le Roi actuel puisqu’il connaît bien la popularité de ce dernier. Bien au contraire, selon De Wever, le Roi Philippe ”assume très bien sa fonction” . Et De Wever y ajoute: “Je ne peux l’attraper sur la moindre faute“. Lisez : De Wever approuve chaque discours du Roi avant sa diffusion. Ainsi, il essaye de transformer le Roi en sa marionnette, exactement ce qu’il a reproché à l’ancien premier ministre.
(1) En outre, le Roi a accordé moins (ou pas) de temps à Ecolo, Groen, le MR et l’Open VLD
(2) Art. 88 de la Constitution belge stipule: “La personne du Roi est inviolable; ses ministres sont responsables.”
(3) Affirmer que le Roi des Belges règne “par hasard” est un mythe de la plus belle eau. Trois conditions doivent en effet être remplies pour qu’il puisse prendre possession du trône. Tout d’abord, le Roi doit être l’héritier naturel et légitime du Roi Léopold Ier et reprendre par succession et par ordre de primogéniture les pouvoirs constitutionnels de ce dernier (art. 85 Const. belge). Deuxièmement, il doit être majeur. Troisièmement, il doit, devant les Chambres réunies, solennellement prêter le serment suivant : “Je jure d’observer la Constitution et les lois du peuple belge, de maintenir l’indépendance nationale et l’intégrité du territoire” (art. 91 Const. Belge).
DE WEVER MAAKT ZICH WEERAL BELACHELIJK
Op 25 december 2016 heeft de flamingantische zender VTM aan Bart De Wever (N-VA) een zoveelste vrije tribune verleend. De Antwerpse burgemeester en voorzitter van de separatistische partij N-VA maakte van de gelegenheid gebruik om de voormalige Koning Albert II aan te vallen … en in één adem zijn zoon op te hemelen.
- De verkiezingen van 2010
Volgens De Wever speelde de Koning tijdens de formatie van 2010 duidelijk een politieke rol: “Hij kan echt macht uitoefenen wanneer er geen regering is” (eigenlijk moet dat zijn: „geen nieuwe regering“ (noot van de B.U.B.)). En hij voegde eraan toe dat de Koning er destijds alles aan gedaan zou hebben om de toekomstige premier Di Rupo (PS), en zeker niet de N-VA, te helpen. ”We waren veruit de grootste partij, maar diegene die het minste initiatief kreeg”. (wat volgens de B.U.B. niet waar is want De Wever is geruime tijd informateur geweest) (1).
Luidens artikel 96 van de Belgische Grondwet, benoemt de Koning zijn ministers. Het is dus volkomen normaal dan dat hij een politieke rol speelt tijdens de regeringsvorming. Tijdens dit proces moet hij noch rekening houden met het aantal stemmen behaald door de (in)formateurs die hij benoemt, noch met de tijd die hij hun toebedeelt.
Bovendien worden zelfs zonder nieuwe regering de machten van de Koning grondwettelijk ingeperkt door de ministers (de iure) en door de particratie (de facto) (2).
De Wever verwijt Koning Albert II eveneens het hem zo moeilijk mogelijk gemaakt te hebben. Dat kan de Koning niet aangewreven worden. Met name artikel 91 van de Belgische Grondwet bepaalt dat de Koning de eenheid van België moet verdedigen, terwijl De Wever er nooit een geheim van maakte dat hij uit is op het einde van het land.
Nochtans hernam het definitieve communautaire akkoord over de zesde “staatshervorming”, dat door Di Rupo onderhandeld werd (11 oktober 2011), geheel of gedeeltelijk delen die voorkwamen in de voorstellen van de nota van Bart De Wever van 17 oktober 2010.
- De kersttoespraak van de Koning van 2012
De separatist vestigde ook de aandacht op de kersttoespraak van de Koning uit 2012.
In zijn toespraak over de crisis had de Koning zich immers als volgt uitgedrukt: “In de verwarde tijden die we nu meemaken moeten we waakzaam blijven, en de populistische betoogtrant helder doorzien. Altijd zoeken ze naar zondebokken voor de crisis, ofwel zijn het de vreemdelingen ofwel landgenoten uit een ander landsdeel. Zulk betoog komt vandaag vaak voor in talrijke Europese landen, ook bij ons. De crisis van de jaren dertig en de populistische reacties die ze teweegbracht mogen niet worden vergeten. Men heeft gezien welke rampzalige gevolgen dat voor onze democratieën heeft betekend”.
We nodigen de lezer uit om onze gedetailleerde tekst hieromtrent te lezen (link). Volgens De Wever ging in zijn toespraak ontegensprekelijk een politieke mening schuil. ”Iedereen heeft het erkend‘. Blijkbaar toch niet zijn eigen partij die zich toenmaals “niet aangesproken” voelde. Volgens De Wever “kon iedereen bij monde van de Koning de stem van Elio Di Rupo horen. De premier misbruikte een zittende Koning”.
De Wever betreurt dus allereerst dat de voormalige Koning een speelbal geweest zou zijn van de politici, hetgeen op zich toch wel erg merkwaardig is voor een republikein. Bovendien is het helemaal niet zeker of Koning Albert II zijn eigen verklaringen, die journalisten en politici in heel Europa vaak uiten, niet onderschreef.
Vervolgens stelde de voorzitter van de N-VA dat het in een democratie abnormaal is dat iemand die “per toeval” (3) (sic, krachtens de Grondwet (B.U.B.)) op een bepaalde stoel zit aan de bevolking kan zeggen hoe ze moet denken. Vrijheid van meningsuiting geldt echter niet alleen voor verkozen politici. Trouwens, indien De Wever die mening is toegedaan, waarom viel hij dan de vorige eerste minister aan, die hij verantwoordelijk acht voor de woorden en daden van de Koning? Dat is niet erg logisch…
In werkelijkheid valt De Wever de voormalige Koning Albert II aan om nogmaals de koninklijke functie en dus een symbool van de eenheid van België te ondermijnen. De man durft duidelijk de huidige Koning, waarvan de populariteit hem welbekend is, (nog) niet aan te vallen. Integendeel zelfs. Volgens hem ”neemt Koning Filip zijn ambt heel goed waar. Ik heb hem op nog geen enkele fout kunnen betrappen’. Lees: De Wever keurt elke koninklijke toespraak goed vóór haar uitzending. Zo probeert hij van de Koning zijn marionet te maken, uitgerekend hetgeen hij de vorige eerste minister verweet.
(1) De Koning heeft bovendien minder (of geen) tijd toebedeeld aan Ecolo, Groen, de MR en Open VLD
(2) Art. 88 van de Grondwet: “De persoon des Konings is onschendbaar. Zijn ministers zijn verantwoordelijk”.
(3) Stellen dat de Koning der Belgen “per toeval” heerst, is een zuivere mythe. Er moet immers aan drie voorwaarden voldaan worden alvorens hij bezit kan nemen van de troon. Allereerst moet de Koning de natuurlijke en wettige nakomeling zijn van Koning Leopold I en door erfopvolging en volgens eerstgeboorterecht de grondwettelijke machten van die laatste overnemen (art. 85 Belg. Grondwet). Ten tweede moet hij meerderjarig zijn. Ten derde moet hij in een vergadering der verenigde Kamers plechtig de volgende eed plechtig hebben afgelegd : “Ik zweer dat ik de Grondwet en de wetten van het Belgische volk zal naleven, ‘s Lands onafhankelijkheid handhaven en het grondgebied ongeschonden bewaren.” (art. 91 Belg. Grondwet).
