VAN ROMPUY EUROPEES PRESIDENT: EN NU?
Op 19 november 2009 beleefden de Belgen een historisch moment. onze Eerste Minister, Herman Van Rompuy, werd aangeduid als de eerste president van de Europese Raad. Toegegeven, het is een hele eer voor België dat ons land als eerste de man voor die functie mag leveren. Enige trots is dan ook op zijn plaats. Helaas heeft het verhaal ook een schaduwzijde.
Van Rompuy had tenminste op Belgisch niveau nog de verdienste om de institutionele status quo te bewaren, zijn voorganger – en gedoodverfde opvolger – Leterme heeft ons land in een crisis zonder voorgaande gestort. Het staat in de sterren geschreven dat de communautaire doos van Pandora, na maanden rust, nu weer volledig openspringt. Op 20 november maakte het Paleis de naam van ene Wilfried Martens bekend om de kwestie B-H-V en de staatshervorming te “ontmijnen”. Dat die man de Belgen opgezadeld heeft met het absurde taalfederalisme en dus zelf mee de problematiek heeft veroorzaakt wordt blijkbaar niet opgemerkt. Het Belgische volk wacht trouwens nog steeds op zijn excuses.
Er is bovendien een budgettair deficit, een aanslepende economische crisis, een stijgende werkloosheid. Welnu, al deze problemen kunnen slechts opgelost worden binnen het kader van een sterke – lees een unitaire – Belgische staat. Het huidige institutioneel kader biedt geen enkel perspectief en een verdere afbraak van ons land zal bestaande problemen nog vergroten. Kortom het onetische en het contraproductieve karakter van ons verfoeilijke systeem dreigt nog uitgediept te worden. En dat op een moment dat nota bene de Europese eenmaking onder leiding van een Belg voortgaat!
VAN ROMPUY PRESIDENT EUROPEEN : ET MAINTENANT ?
Ce 19 novembre 2009, les Belges ont vécu un moment historique. Notre Premier Ministre, Herman Van Rompuy, a été nommé premier président du Conseil Européen. C’est un véritable honneur pour la Belgique qui inaugure ainsi cette nouvelle fonction. Hélas, il y a aussi un revers à la médaille.
Van Rompuy a eu au moins le mérite d’empêcher une nouvelle réforme de l’Etat et de conserver le statu quo. Son prédécesseur – qui est également son successeur – Yves Leterme, avait plongé notre pays dans une crise sans précédent. Il est écrit dans les étoiles que la boîte de Pandore du communautaire va exploser après des mois d’accalmie. Le 20 novembre, le Palais a demandé à un certain sieur Wilfried Martens de “déminer” la question BHV et la réforme de l’Etat. Personne ne semble avoir remarqué que cet homme a imposé au peuple le fédéralisme linguistique absurde et qu’il a donc causé lui-même une partie des problèmes politico-communautaires ! Le peuple belge attend d’ailleurs toujours ses excuses.
Qui plus est, le déficit budgétaire, la crise économique et le chômage grandissant ne sont-ils pas des réalités ? Ces problèmes seraient réglés bien plus efficacement au sein d’un Etat belge fort – lisez unitaire. Le cadre institutionnel actuel ne donne aucune perspective. Détricoter davantage notre pays fera en sorte que les problèmes existants s’amplifieront. Bref, l’immoralité et le caractère contre-productif de notre odieux système sera davantage approfondi. Et tout cela à un moment où nota bene l’Europe se place sous le commandement d’un Belge.
