Als het wat te lang stil is, verwachten we ons steeds aan een nieuwe storm. Zover komt het ditmaal niet, maar toch. De bevoegde commissie in de Vlaamse Raad keurde gisteren unaniem de splitsing van het tweetalige kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde goed. Deze zou moeten gebeuren voor de regionale verkiezingen, m.a.w. voor juni 2004.
Het is nu ten zeerste de vraag hoe zwaar het Parlement in deze zaak doorweegt. Normaal gezien zou zoiets nooit door de federale Kamer(s) mogen komen, maar tegenwoordig weet je maar nooit. Wat de relevantie ervan is, begrijpen we ook al niet. In Vilvoorde (bv.) behaalden Franstalige partijen 12% van de stemmen. Wil men deze kiezers ‘monddood’ maken? (waar hebben we dat nog gehoord?). Hoewel, ook na een evt. splitsing verbiedt geen enkele federale wet aan Franstalige partijen om in dit arrondissement op te komen. Beter ware het natuurlijk dat meer doordachte maatregelen werden genomen: De vorming van één Brabantse kieskring, en de heroprichting van nationale partijen.
Alvast geen goed voorbeeld daarvan is de koers die “Groen!”, de rechtsopvolger van “Agalev” in die materie genomen heeft. Ondanks hun goedkeuring, meer uit opportunisme, van enkele staatshervormingen, was deze partij nog vrij “Belgisch” gebleven (getuige de samenwerking met Ecolo). Thans heeft ze, bij monde van haar voorzitster, Mevrouw Dua “het belgicisme definitief afgeworpen”. Benieuwd wat Mevrouw Byttebier, de Heer Boutmans (oud-minister van ontwikkelingssamenwerking) en-niet in het minst- Ludo Dierickx hiervan gaan vinden. Laatsgenoemde ere-Senator stapte vandaag over van de SP.a naar ‘Groen!’. Stuk voor stuk zijn deze mensen goede Belgen, Dierickx is zelfs een autoriteit op het vlak van antinationalisme en kopstuk binnen Bplus, de beweging voor een vernieuwd en federaal België. Maar stuk voor stuk zijn het mensen die aan de partijtucht onderworpen zijn. Particratie is één van de grootste euvels in onze samenleving, zoveel was al duidelijk.
Ondertussen gaat het zoveelste proces tegen het VB en haar organisaties van start. Zullen we u nu reeds de afloop vertellen? Marc Eyskens (onlangs trouwens ook lid van Bplus geworden en één van de meer Belgische CD&V-ers) had trouwens over deze partij een interessante opmerking in de 7e Dag jl. Ze was, dixit, anti-Europees, anti-democratisch, en…anti-Vlaams. Dat laatste wou hij heel graag even uitleggen, maar dat werd de zender teveel. Hij bedoelt wellicht hetvolgende: “Vlaanderen kan nooit een eiland worden: het zou zinken. Vlaamse onafhankelijkheid zou bovendien betekenen dat Vlaanderen Brussel zou verliezen en ook de grote periferie rond Brussel. Dit gebied verschaft dagelijks werk aan 300.000 Vlamingen en is goed voor een gezamenlijk inkomen van tenminste 400 miljard. Deze welvaartsbron dreigt droog te worden gelegd in de hypothese van separatisme. Vlaanderen zou bovendien Brussel, zijn historische hoofdstad kwijt spelen en daardoor een eeuw Vlaamse inspanningen en inzet verbeuren.” (www.eyskens.com). Dat sluit niet slecht aan bij onze bewering dat Vlaams-nationalisten naast België ook Vlaanderen kapot willen. We hadden het hem wel graag op de televisie horen zeggen…
Minister Vandenbossche (SP.a) krijgt anders wel genoeg ruimte op tv. Is het u ook opgevallen hoe vreselijk onbekwaam deze gewezen schepen is?
Heeft onze Eerste Minister tenslotte het licht gezien? Eerder al pleitte hij voor een stemming van de kieskringen in het federaal parlement, tegen de regionalisering van de kieswet en nu, krachtens een artikel in Le Soir (19-11), voor een gedeeltelijke herfederalisering van (top)sport, waardoor de nodige geldelijke middelen vrij zouden kunnen komen voor onze toekomstige topatleten. De Franse Gemeenschap stribbelt evenwel (voorlopig?) tegen. En, tenslotte, het migrantenstemrecht is goedgekeurd. Het werd uiteindelijk een soort compromis. De migrant moet zich laten inschrijven op kieslijsten, kan zelf geen kandidaat zijn, moet trouw zweren aan de Grondwet, de wetten enz. Hoe omslachtig. Waarom vraagt men niet gewoon om Belg te worden?
