LA FRANCE A PAPA A VECU
Le 21 juillet 2008, le parlement français, réuni à Versailles, a apporté une importante modification à la constitution française en y inscrivant le respect des langues régionales, qui selon un recensement des années 70 ne seraient pas moins nombreuses que 75.
Il s’agit d’un revirement important de la politique française par rapport à la politique napoléonienne qui visait à une homogénéisation et une francisation de la société française. Désormais, le nouvel article 75-1 de la constitution française stipule : « Les langues régionales appartiennent au patrimoine de la France. »
Cette énonciation, un peu paternaliste, implique donc une obligation de conservation, voire de promotion des langues régionales. La France à papa unilingue a donc vécu, mais ce n’est pas du goût de tout le monde car l’Académie française a déjà exprimé de sérieuses craintes quant à cette évolution linguistique qui, selon elle, risque de mettre en cause l’unicité de la République, également inscrite dans la constitution.
Une évolution bien « belge » qui n’a pas manqué de susciter notre intérêt…
« LA FRANCE A PAPA » IS VERLEDEN TIJD
Op 21 juli 2008 heeft het Frans parlement, verenigd in Versailles, een belangrijke wijziging aangebracht aan de Franse grondwet door er de eerbiediging van de regionale talen in te schrijven. Deze zouden niet minder talrijk zijn dan 75 volgens een telling van de jaren 70.
Het gaat hier om een belangrijke wending van de Franse politiek vergeleken met de politiek van Napoleon die erop gericht was een homogeen en ééntalig Frans Frankrijk te creëren. Nu luidt het nieuwe artikel 75-1 van de Franse grondwet: “De regionale talen behoren tot het Franse erfgoed.”
Deze wet paternalistische bepaling houdt een verplichting tot bescherming en zelfs tot bevordering van de regionale talen in. Het ééntalige “France à papa” heeft dan ook opgehouden te bestaan, maar niet iedereen is hiermee tevreden want de Franse Academie van Letteren heeft al haar vrees uitgedrukt m.b.t. deze taalevolutie die, volgens haar, de eenheid van de Republiek, die eveneens in de grondwet is ingeschreven, bedreigt.
Een nogal “Belgische” evolutie die we u niet wouden onthouden.
