REFERENDUM OVER DE TOEKOMST VAN DE STAAT !
De onderhandelingen over de vorming van een nieuwe federale regering werden stopgezet op Hertoginnedal op 17.08.2007.
De Belgische politiek zit in een impasse. Onze politici zijn duidelijk niet (meer) in staat om het land te besturen. Egoïstische en nationalistische belangen nemen de bovenhand.
Is het daarom geen tijd om een referendum met twee rondes te organiseren over de toekomst van het land? Alleen het nationaal resultaat telt. Een gewone meerderheid beslist. De stemming is verplicht.
De keuze zou zijn tussen:
1) unitarisme (één regering en één parlement, zonder gewesten en gemeenschappen, met provinciale decentralisatie op basis van 9 provincies, behoud van de taalwetten en een actieve politiek van tweetaligheid)
2) federalisme (status quo: een federale staat met gewesten en gemeenschappen)
3) separatisme (de splitsing van België)
Elke optie zal evenveel aan bod moeten komen in de media. Een onafhankelijke commissie dient de gelijkheid van de campagne te controleren en te doen respecteren.
Dit referendum lijkt ons de enige oplossing om uit de impasse te geraken. Men mag zich niet laten intimideren door wat de Vlaams- of francofoon-nationalistische politici zeggen. Hun voorstellen zijn volkomen anti-Belgisch en anti-democratisch. Vooral in een tijd van Europese eenmaking zijn zij een feitelijk anachronisme. Het woord dient aan het Belgische volk gegeven te worden.
Evenmin mag men zich laten misleiden door de verkiezingsuitslag: de Nederlandstalige Belgen hebben niet bij absolute meerderheid gekozen voor een staatshervorming. Ten eerste was de VLD vóór de verkiezingen eerder een Belgisch-gezinde partij en bovendien hebben de mensen voor wat anders gestemd dan voor het communautaire, zoals serieuze studies dat uitwijzen. Tenslotte toonde de peiling van De Standaard–Le Soir van maart 2007 aan dat 51% van de Nederlandstalige Belgen tégen méér bevoegdheden voor de gemeenschappen en gewesten zijn.
De volksraadpleging die wij voorstellen – een echt referendum is constitutioneel gezien niet mogelijk – zou best in mei 2009 plaats vinden (vlak vóór de regionale verkiezingen). De Vlaams-nationalisten kunnen hiermee geen probleem hebben aangezien ze het volk niet straffeloos opzij kunnen zetten door een onmiddellijke staatshervorming te eisen.
Ondertussen kan een overgangsregering (zonder staatshervorming) onder leiding van bijvoorbeeld de heer Didier Reynders deze cruciale gebeurtenis voorbereiden en het unitaristische kamp de gelegenheid bieden er zich degelijk op voor te bereiden.
Aangaande het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde lijkt het ons aangewezen een (eventueel gedeeltelijke) nationale kieskring te creëren, bijvoorbeeld voor de verkiezing van een deel van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. In een unitair België kan Brabant dan één kieskring worden voor de verkiezing van een deel van de Kamer en de Senaat.
