Foto – Photo: medicatie; médications – bron: onbekend; source inconnue
9 MINISTERS VAN GEZONDHEID IS ONGEZOND
De bestrijding van het coronavirus in België gebeurt op een chaotische wijze. De reden daarvoor ligt voor de hand: de hallucinante bevoegdheidsversnippering in de gezondheidszorgen die een resultaat is van het waanzinnige taalfederalisme. Dit federalisme is het gevaarlijkste virus in ons land.
Grosso modo is de Belgische staat bevoegd voor de gezondheidszorgen. Maar in de preventieve gezondheidszorgen zijn het in principe de gemeenschappen die bevoegd zijn. Daarop bestaan uitzonderingen, zoals de bestrijding van pandemieën (een nationale bevoegdheid).
Zo telt België op papier liefst elf ( ! ) ministers, die allemaal bevoegd zijn voor de gezondheidszorgen. In de praktijk bestaat er een gedeeltelijke samensmelting van ministeriële mandaten op het vlak van gezondheidszorgen van de GGC en de gemeenschappelijke gemeenschapscommissies te Brussel. Zo wordt het aantal van elf tot negen herleid. Het gaat momenteel om de volgende ministers (!):
– Maggie De Block – “federale” Staat
– Wouter Beke – “Vlaamse” gemeenschap
– Christie Morreale – “Waals” gewest
– Valérie Glatigny – ‘’Franse’’ gemeenschap
– Bénédicte Linard – “Franse” gemeenschap
– Barbara Trachte – ‘’Franse’’ gemeenschapscommissie
– Alain Maron – Gemeenschappelijke gemeenschapscommissie en “Franse” gemeenschapscommissie
– Elke Van den Brandt – Gemeenschappelijke gemeenschapscommissie en “Vlaamse” gemeenschapscommissie
– Antonios Antoniadis – Duitstalige gemeenschap
Dat geeft aanleiding tot absurde toestanden.
– Zo riep op 1 maart 2020, toen in België een tweede geval van besmetting met het virus vastgesteld werd, de “federale” minister van Volksgezondheid, Maggie De Block (Open VLD), een persconferentie bijeen te Antwerpen. “Vlaams” minister van Welzijn, Wouter Beke (CD&V), was daarbij aanwezig terwijl de overige ministers er niet waren.
– Parallel met het Belgisch niveau neemt de “Vlaamse” regering maatregelen tot preventie. Op dat overbodig niveau gaat het initiatief niet alleen uit van de bevoegde minister, maar ook van Hilde Crevits (CD&V), één van de vier ministers van werkgelegenheid in België, én van de separatist Ben Weyts (N-VA), de “Vlaamse” minister van Onderwijs.
– Op 2 maart 2020 diende ook het Overlegcomité (dat alle bevoegde ministers verenigt) samen te komen, om die chaotische structuur te stroomlijnen.
Het hoeft geen betoog dat de gezondheidszorgen in het algemeen en de bestrijding van pandemieën in het bijzonder, een ernstige aangelegenheid is die alle Belgen tegelijk aanbelangen. Het enige niveau dat hier bevoegd moet zijn – en dat geldt bij uitbreiding voor alles – is de Belgische staat. 9 ministers van gezondheid, dat is echt ongezond !
9 MINISTRES DE LA SANTE, C’EST MALSAIN!
La lutte contre le coronavirus en Belgique se déroule de manière chaotique. La raison est évidente: l’éparpillement hallucinant des compétences en matière de soins de santé, résultat de l’absurde fédéralisme linguistique. Ce fédéralisme est le virus le plus dangereux de notre pays.
En gros, les soins de santé sont une compétence de l’Etat belge. Toutefois, les communautés sont compétentes lorsqu’il s’agit des soins de santé préventifs. Ce principe comporte des exceptions. Ainsi, la lutte contre les pandémies est une compétence nationale.
En théorie, il y a en Belgique non moins de onze ( ! ) ministres de la santé. En pratique, il y a une fusion partielle des mandats des ministres de la santé de la COCOM et des commissions communautaires à Bruxelles. Ainsi, le nombre est réduit de onze à neuf. Il s’agit actuellement des ministres suivants:
– Maggie De Block – Etat “fédéral”
– Wouter Beke – communauté “flamande”
– Christie Morreale – région “wallonne”
– Valérie Glatigny – communauté “française”
– Bénédicte Linard – communauté “française”
– Barbara Trachte – Commission communautaire ‘’francophone’’
– Alain Maron – commission communautaire commune (COCOM) et commission communautaire “française” (COCOF)
– Elke Van den Brandt – commission communautaire commune (COCOM) et commission communautaire “flamande” (VGC)
– Antonios Antoniadis – communauté germanophone
Cela mène à des situations absurdes.
– Ainsi, lorsqu’un deuxième cas d’infection par le virus fut détecté en Belgique, le 1er mars 2020, Maggie De Block (Open VLD), le ministre “fédéral” de la santé publique, a convoqué une conférence de presse à Anvers. Le ministre «flamand» de la santé, Wouter Beke (CD&V), était présent tandis que les autres ministres étaient absents.
– Parallèllement avec le niveau belge, le gouvernement “flamand” prend des mesures de prévention. A ce niveau superflu, l’initiative n’émane pas seulement du ministre compétent, mais également de Hilde Crevits (CD&V), un des quatre ministres du travail en Belgique, et du séparatiste Ben Weyts (N-VA), le ministre “flamand” de l’Enseignement.
– Le 2 mars 2020, le comité de concertation (réunissant tous les ministres compétents) a également dû se réunir pour coordonner cette structure chaotique.
Il va sans dire que les soins de santé en général et la lutte contre les pandémies en particulier constituent un problème très sérieux affectant tous les Belges à la fois. Le seul niveau qui doit être compétent – et cela s’applique par extension à toutes les compétences – est Etat belge. Neuf ministres de la santé, c’est vraiment malsain!
