De VLD heeft dus beslist dat aan de Koning slechts een louter protocollaire functie mag toegekend worden. Er is natuurlijk niets mis met een debat over de monarchie in ons land, maar de manier waarop het gevoerd wordt- àls het al gevoerd wordt- slaat werkelijk alles.
Een gewezen judocoach en een overloper beslissen klaarblijkelijk over het lot van een instelling die 171 jaar oud is. Een beetje populisme, wat show en het komt er wel weer door. Waarom doet de VLD dit? Voor een infieme republikeinse minderheid? Sterker nog, waarom kiest ze dan niet meteen voor een republiek, dan schenkt ze tenminste klare wijn. Maar nu is het willen-en-niet-kunnen. Aan een lintjesknipper heeft niemand wat. Behalve uiteraard bepaalde politici die hun macht nog willen vergroten.
Zoiets kon niet zonder reactie blijven en H. Decroo, Kamervoorzitter en VLD-er ging meteen op de bres staan voor een behoud van de constitutionele monarchie. Hij verbood aldus de oprichting van een parlementaire subcommissie die de grondwetsartikels m.b.t. de monarchie voor wijziging vatbaar zou stellen, waarop de N-VA aandrong. Bij de Vlaams-nationalisten leeft blijkbaar nog steeds het idee dat België zonder Koning ineen zal storten. Onzin natuurlijk. Eric Donckier (hoofdredacteur van Het Belang van Limburg) die blijkbaar toen al de reactie van de Franstalige partijen kende (is de man helderziend?) vatte deze theorie zo samen: “…de Franstaligen zijn geenszins van plan ook maar iets te veranderen aan de rol van de koning. De verklaring daarvoor is heel simpel. Zij zien de koning en het koningshuis als de garantie voor het voortbestaan van België. En zo lang België bestaat, zijn de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië verzekerd. Zo simpel is dat.”
Alleszins volgde Ecolo toch dit voorstel (m.b.t. de protocollaire monarchie), en bij ons weten zijn dat toch nog steeds Franstaligen, waarop minister Michel zei dat er geen sprake kon zijn van een aanpassing van de rol van de Koning. Hij werd daarin gevolgd door de overige Franstalige partijen. Ondertussen had de N-VA bij monde van Frieda Brepoels reeds gereageerd en gezegd dat ‘Onderkoning Decroo het parlement moest volgen, niet zijn eigen mening’. Voor de N-VA was de beslissing blijkbaar reeds in het parlement gevallen. Of is de N-VA tegen vrijheid van meningsuiting (per slot van rekening ook een 19e eeuws grondwetsartikel…)? De houding van de CD&V in dit alles blijft dubieus: ‘de kwestie is vandaag niet aan de orde’. Dit is nauwelijks verwonderlijk: De Christen-democraten willen een gedeelte van hun royalistische, katholieke achterban niet verliezen én toch Vlaamsgezind overkomen. Waarom? Voor 5% Vlaams-nationalisten?
Maar ook de SP.a gaat de Vlaamse toer op. Het kartel met Spirit werd beklonken, enkele dagen nadat de VLD net de overlopers van de NCD en Spirit had gehuldigd (ten koste dus van het gewraakte voorstel omtrent de monarchie dat de laatste dagen ook merkbaar een groot deel van de liberale militanten tegen de borst stuit).
Dit alles geeft de raarste kronkels; zo staat in de statuten van de SP.a ‘wij wijzen resoluut elke vorm van confederalisme af’. In het programma van Spirit staat: ‘wij kiezen voor confederalisme’.
Wie kan hier allemaal nog aan uit? Minstens één partij zal er wel om lachen: Het Vlaams Blok dat het politiek opportunisme van de anderen nu aan de kaak kan stellen. Om terug te komen op de essentie: In feite is er helemaal geen nood om nu een fel debat te openen over de monarchie. Trouwens: als men toch zo nodig de mening van de bevolking wil weten, dat men dan een referendum uitschrijft. Geen zinnig mens twijfelt aan de uitslag. De echte problemen: armoede, werkloosheid, integratie, de ingewikkelde staatsstructuur worden gemakkelijkheidshalve overgeslagen. Behalve dat laatste natuurlijk waar men zoveel wil splitsen dat het een vorm van schizofrenie aanneemt. Wedden dat de gevestigde partijen volgend jaar in juni zich weer hulpeloos gaan afvragen waarom het VB zoveel vooruitgang boekt? Het antwoord is nochthans simpel, je moet het gewoon willen zien. Spijtig genoeg willen vele partijen en politici liever ten allen prijze koningen worden met véél macht in plaats van als onderkoningen de bevolking dienstbaar te zijn.
