Niet alleen willen sommigen politici België afbreken, ze willen meteen eerst afrekenen met de parlementaire democratie. In een normale vertegenwoordigende democratie zijn er 3 machten: de wetgevende (Parlement en Senaat), de uitvoerende (Regering) en de rechterlijke macht. Het Staatshoofd (in ons geval de Koning) voert in de drie takken een bemiddelende rol uit. In België echter wordt de democratie vermoord.
Parlementairen voeren al lang de wil van de bevolking niet meer uit (volks-vertegenwoordigers) maar wel die van hun eigen partijtop. De koninklijke prerogatieven worden zoveel mogelijk gesnoerd, de rechterlijke macht wordt politiek benoemd en de Senaat wil men afschaffen. Een debat in het Parlement loopt altijd uit op een doordrijven van de wil van de regeringspartijen. Parlementairen noch Senatoren mogen een eigen mening hebben.
Theorie. Laten we dat even toetsen aan de praktijk, i.c. aan het migrantenstemrecht. Is dit op zich een belangrijke zaak? Niet zozeer, 80.000 kiezers meer of minder gaan echt de politieke verhoudingen niet veranderen. De B.U.B. is echter steeds consequent tegen geweest, omdat voor ons stemrecht gekoppeld gaat aan nationaliteit. EU-burgers kunnen hier ook stemmen, maar dat geldt wederzijds. Niet zo met de migranten uit bv. Het Midden-Oosten of Afrika. Maar dat doet er niet zozeer toe. We weten dat 70% van de Belgen tegen migrantenstemrecht is. Langs Nederlandstalige zijde vertegenwoordigen de VLD, B.U.B. en CD&V als enige “democratische” partijen de wil van deze mensen. Langs Franstalige kant slechts de B.U.B.
Men heeft geprobeerd de zaak te regionaliseren om het in Vlaanderen tegen te houden. Dat is niet gelukt. Vervolgens heeft de VLD, of een deel van de VLD, de bal willen terugkaatsen vanuit de Senaat naar het Parlement om daar een alarmbelprocedure toe te passen (handtekeningen van ¾ van de Nederlandstalige volksvertegenwoordigers). Dat is niet doorgegaan. Tenslotte geeft nu Steve Stevaert (SP.a) toe dat “de meerderheid wel tegen is”, maar dat ‘soms politici dingen moeten doen tégen de meerderheid van de bevolking in’. “De doodstraf gaan we toch ook niet invoeren als de meerderheid voor is?”
Dit slaat echt alles. Om toch maar geen gezichtsverlies te lijden handelt de SP.a als een verlicht Despotische partij. De meerderheid heeft àltijd gelijk, zolang de mensenrechten niet geschonden worden. Uiteindelijk is het parlement speelgoed in de handen van de regering, speelgoed in de handen van MR en SP.a-P.S. Deze 3 partijen vertegenwoordigen amper 40% van de Belgen, en van het deel dat ze vertegenwoordigen hebben Nederlandstaligen slechts 15% verkozen (op de rest konden ze niet stemmen, omgekeerd geldt dit ook voor de Franstaligen). Rekening ermee houdend dat-hypothetisch- Franstaligen op de SP.a zouden stemmen en Nederlandstaligen op de PS (en vice versa), en dat in diezelfde hypothese liberalen zich zouden onthouden van een mening over migrantenstemrecht wordt de mening van zo’n 1.800.000 socialistische kiezers opgedrongen aan 7.500.000 stemgerechtigden! En dat is nog niet alles, want peilingen wijzen uit dat ½ socialistische kiezers zelfs niet eens achter dat standpunt staat, en dat zelfs de meerderheid van de rode Parlementairen en Senatoren er tegen zou zijn. De mening van 900.000 mensen wordt dus opgedrongen aan een minderheid van meer dan 6.000.000. Goed, de cijfers zijn wat gesimplifieerd (met de MR wordt geen rekening gehouden), maar de conclusie is duidelijk: dit heeft met democratie niets meer te maken. Een gevaarlijk precedent bovendien als sommige heren-despoten beslissen dat het “beste is voor de bevolking om België op te doeken!”
