BRUXELLES-HAL-VILVORDE: QUEL EST LE PROBLEME?
Le dossier de BHV ressemble au Monstre de Loch Ness. La plupart du temps tout est calme, mais de temps en temps le dossier refait surface et attise les émotions. Depuis l’arrêt de la Cour d’Arbitrage (dénommée aujourd’hui: la Cour Constitutionnelle) du 26 mai 2003, les nationalistes flamands exigent la scission de cet arrondissement électoral bilingue.
Mais, BHV n’est que le sommet de l’iceberg nationaliste. On ne peut pas comprendre ce problème sans le cadrer dans son contexte plus large, c’est-à-dire celui du fédéralisme linguistique introduit depuis 1970, qui a mené à la scission de la province bilingue du Brabant en 1995. Or, le problème BHV est un pur produit de ce fédéralisme linguistique déficient.
Mais plus concrètement, on peut circonscrire le problème et les solutions correctes comme suit:
1) Souvent, on entend dire que la Cour constitutionnelle exigerait la scission de BHV. Ceci n’est pourtant pas correct: la Cour ne demande qu’une solution au problème né du fait de la création de circonscriptions électorales par province en 2003. Or, dans toutes les provinces du pays, il existe des circonscriptions provinciales, sauf dans le Brabant flamand, dont la partie ouest (Hal-Vilvorde) appartient à l’arrondissement électoral et bilingue de Bruxelles. Selon la Cour, il ne s’agit pourtant pas d’une discrimination à condition que le législateur justifie la situation, par exemple en se référant à la situation particulière de BHV, arrondissement bilingue. Cette loi offrirait donc une solution, à tout le moins à court terme.
2) La scission de BHV est pourtant demandée par les nationalistes flamands. Pour eux, cette scission serait logique, car il s’agit de faire coïncider les frontières linguistiques avec les futures frontières d’Etat.
3) Le B.U.B. propose la solution suivante :
– Une réunification de la province du Brabant qui deviendra une troisième région à part entière avant de restaurer une Belgique unitaire sur la base de nos neuf provinces historiques. Le Brabant deviendra alors la circonscription électorale unique et bilingue.
– Le maintien de la frontière linguistique et des lois linguistiques actuelles;
– Pas d’élargissement de Bruxelles, la fusion des 19 communes bruxelloises et la suppression de la Région Bruxelles-Capitale.
Néanmoins, nous savons que les nationalistes flamands n’accepteront jamais une telle solution. Mais les nationalistes francophones, eux aussi, demanderont davantage de francisation de la périphérie bruxelloise.
Ce compromis sera donc rejeté par une minorité de nationalistes et d’extrémistes. Néanmoins, il correspond bel et bien à une réalité sociologique (la réunion de Bruxelles avec son arrière-pays sans élargissement de la capitale). Si ce compromis est rejeté, il faudra alors élargir Bruxelles avec Hal-Vilvorde afin de maintenir la stabilité au centre de notre pays.
Détail piquant: les nationalistes flamands disent qu’en Belgique la minorité (les francophones) bloquent la volonté de la majorité (les néerlandophones). Or, le problème de BHV est le résultat du fédéralisme linguistique, voulu par ces mêmes nationalistes flamands. Comprenne qui pourra !
BRUSSEL-HALLE-VILVOORDE: WAT IS HET PROBLEEM?
Het dossier BHV doet denken aan het monster van Loch Ness. Het merendeel van de tijd is alles kalm, maar soms drijft de zaak boven en beroert ze de gemoederen. Sedert het arrest van het Arbitragehof (vandaag Grondwettelijk Hof genoemd) van 26 mei 2003, vragen de Vlaams-nationalisten de splitsing van dit tweetalig kiesarrondissement.
Maar BHV is slechts het topje van de nationalistische ijsberg. Men kan dit probleem niet begrijpen zonder het in zijn bredere context te plaatsen, namelijk die van het sinds 1970 ingevoerde taalfederalisme, dat tot de splitsing in 1995 van de tweetalige provincie Brabant heeft geleid. Het probleem BHV is dan ook een puur product van dit gebrekkige taalfederalisme.
Maar concreter kan men het probleem en de juiste oplossingen als volgt omschrijven:
1) Vaak hoort men zeggen dat het Grondwettelijk Hof een splitsing van BHV zou vragen. Nochtans is dit niet zo: het hof vraagt slechts een oplossing voor het probleem dat voortvloeit uit de creatie van provinciale kieskringen in 2003. In alle Belgische provincies bestaan er zulke provinciale kieskringen. Vlaams-Brabant vormt de uitzondering op de regel omdat het westelijk deel van de provincie (Halle-Vilvoorde) tot het tweetalige Brusselse kiesarrondissement behoort. Volgens het Hof gaat het hier nochtans niet om een discriminatie, op voorwaarde dat de wetgever de situatie rechtvaardigt, bijvoorbeeld door te verwijzen naar de specifieke situatie van het tweetalig arrondissement BHV. Deze wet kan dus reeds – en zeker op korte termijn – voor een oplossing zorgen.
2) Nochtans vragen de Vlaams-nationalisten een splitsing van het arrondissement. Voor hen zou deze splitsing logisch zijn, omdat ze taalgrenzen doet samenvallen met toekomstige staatsgrenzen.
3) De B.U.B. stelt volgende oplossing voor:
– Een hereniging van de provincie Brabant die een volwaardig derde gewest zal vormen, in afwachting van het herstel van de Belgische eenheidsstaat op basis van onze negen, historische provincies. Brabant wordt dan één tweetalige kiesomschrijving.
– Het behoud van de huidige taalgrens en -wetten;
– Geen uitbreiding van Brussel, de fusie van de 19 Brusselse gemeenten en de afschaffing van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Nochtans weten we dat Vlaams-nationalisten nooit zulke oplossing zullen aanvaarden. Echter, ook francofone nationalisten zullen om nog meer verfransing van de Brusselse rand vragen.
Een minderheid van nationalisten en extremisten zal dit compromis dus verwerpen. Dit vergelijk beantwoordt niettemin aan een sociologische realiteit (de hereniging van Brussel met zijn Hinterland, zonder een uitbreiding van de hoofdstad). Indien het compromis verworpen wordt, blijft er niets anders over dan Brussel met Halle-Vilvoorde uit te breiden, teneinde de stabiliteit in het centrum van het land te waarborgen.
Pikant detail: de Vlaams-nationalisten zeggen dat in België een minderheid (Franstaligen) de wil van de meerderheid (de Nederlandstaligen) afremt. Welnu, het probleem BHV is het resultaat van het federalisme, gewenst door dezelfde Vlaams-nationalisten. Begrijpe wie begrijpen kan!
